Ασήμωμα

Ο όρος ασήμωμα πέραν της επαργύρωσης απαντάται κυρίως ως λαογραφικός και θρησκευτικός.

Στην ελληνική λαογραφία και παράδοση ασήμωμα χαρακτηρίζεται κάθε δωρεά που γίνεται με αργυρό νόμισμα κυρίως σε γέννηση βρέφους όπου ρίχνουν συγγενείς και φίλοι των γονέων ασημένια νομίσματα στη λεκάνη που έγινε η πρώτη πλύση του παιδιού, εννοείται στην ελληνική ύπαιθρο, προκειμένου να "ασημωθεί το παιδί" όπως συνηθίζεται να λέγεται. Επίσης και στις ονομαστικές εορτές των παιδιών ή προσφιλούς άλλου προσώπου που σε μεγαλύτερη ηλικία γίνεται με κοσμήματα.

Όμως ασήμωμα λέγεται και το "τάξιμο" για την αποπλήρωση επιθυμίας ή για την θεραπεία και ίαση ασθένειας όπως το ασήμωμα (απόθεση νομισμάτων) στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, Αγίου ή Αγίας. Αυτό έχει περάσει ακόμη και σε στίχους τόσο των δημοτικών όσο και ελαφρών και λαϊκών ελληνικών τραγουδιών όπως "τα 12 καντήλια ν΄ ασημώσουμε" ή "Άη Γιώργη κάνε το θαύμα σου ν΄ ασημώσω τα καντήλια σου" ή "Άγιε μου Γιώργη Λυκαβηττέ μου..." κ.λπ.

Ασημώματα (στον πληθυντικό) λέγονται κυρίως τα επάργυρα "κρεμάσματα" (αφιερώματα)[1] των ιερών εικόνων που είναι ανάγλυφα ομοιώματα ανθρώπινων μελών (χέρι, πόδι, οφθαλμοί κλπ) ή ανδρός, γυναικός, παιδιού, ή μέσου μετακίνησης (πλοίου, αεροσκάφους), ή οικίας κ.λπ. που εναποθέτουν οι πιστοί προκειμένου "να πιάσει η ευχή" ή κατόπιν ίασης.

Επίσης ασήμωμα ή ασημώματα ως πράξη χαρακτηρίζεται το πολύ παλαιό έθιμο, με θρησκευτικές ή και παγανιστικές καταβολές από τους αρχαίους χρόνους, της ρίψης νομισμάτων σε πηγές, κρήνες, λίμνες, ποταμούς ακόμη και σε σιντριβάνια που απαντάται στην Ιαπωνία, Ινδία, Αραβικές Χώρες μέχρι Ευρώπη και Αμερική. Σήμερα είναι παγκόσμιο έθιμο.

Τέλος ασήμωμα λέγεται και η "προσφορά - πληρωμή" με ασημένιο κέρμα που γίνεται σε πλανόδιες μοιρολογίστρες για να πουν την μοίρα στο υποψήφιο θύμα - δότη, προκειμένου ν΄ ακούσει έκπληκτος μεταξύ άλλων ότι «μεγάλη πόρτα[2] θα διαβεί»!

Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια